Kadıköy Tiyatroları Platformu – 27.03.2025

“Perdeyi Aralayın, Hayat İçeri Girsin!”

Sevgili seyircilerimiz ve sevgili meslektaşlarımız;

Tiyatro Sanatı, kişisel, toplumsal ve politik her türlü sürecin aynasıdır. Tiyatro sahnesi, sadece hikâyelerin anlatıldığı bir yer değildir; aynı zamanda toplum vicdanının, adalet arayışının ve özgürlük mücadelesinin yankılandığı bir platformdur.

SANATÇIYMIŞ, KONUŞAMAZMIŞ… KONUŞACAK!

Ne yazık ki, millet olarak adalete duyduğumuz güvenin yerini, yoğun kaygıların aldığı, seçme ve seçilme hakkımızın sistemli bir şekilde ihlal edildiği ve bunun acı sonuçlarına katlanmak zorunda kaldığımız günlerden geçiyoruz. Altında ezildiğimiz ekonomik zorluklar ve artan yaşam maliyetleri nedeniyle biz üretirken, seyircilerimiz sanata ulaşmaya çalışırken bu sonuçları iliklerimize kadar hissediyoruz.

Dahil edilmediğimiz, görülmediğimiz, anlaşılmadığımız, fark edilmediğimiz bir yönetime sistematik olarak maruz bırakılıyoruz.

Üstelik bunu büyük baskılar ve zorlamalar altında yaşıyoruz. “Sanatçı konuşmaz” diyorlar. Nereden çıkarıyorlar? Biz sanatçıyız ve konuşacağız!

Değerli seyircilerimiz;

Yaşamsal ihtiyaçlarınız eskisinden daha çok önem kazandı… FARKINDAYIZ!

Artan maliyetler nedeniyle sanatı ulaştırmak da sanata ulaşmak da çok zor hale geldi. FARKINDAYIZ!

Ama unutmayalım ki, tiyatro bir eğlence aracı değildir; tiyatro, toplumsal bilincin uyanışına hizmet eden, bizi sorgulatan ve harekete geçiren bir güçtür. Bunu bazen eğlenceyi kullanarak yapar bazen, başka sanatları, bazen teknolojiyi… Araç olarak ne kullanırsa kullansın, tiyatro hep ideali arar.  Bu nedenle, tiyatroya sahip çıkmak, özgürlüğümüze, adaletimize ve geleceğimize sahip çıkmaktır.

Bütün bunların ötesinde tiyatro, halkın ortak kültürel mirasıdır. Kamuyu yöneten tüm organlar, bu mirası herkes için erişilebilir kılmakla yükümlüdür. Ancak Kamu yöneticileri, kamusal hizmet anlayışına uygun hareket etmek yerine, oyun çeşitliliğini artırmak yerine, belirli anlayışları tekrar eden yapımları seçerek sanatın kapsayıcılığını zedeliyorlar.

Tiyatro yapmak her sanatçının özgürlüğüdür; amatör ya da profesyonel, büyük salonlarda, stüdyo sahnelerde ya da sokakta… Her sanatçı dilediği yerde sanat icra etme hakkına sahiptir. Sanatı dar bir çerçeveye sıkıştıran ve halkın tiyatroya erişimini tekdüze hale getiren yaklaşımlar kabul edilemez. Yönetimler, halka hizmet etmekle yükümlüdür. Sanatı belirli kalıplara hapsetmek yerine, herkesin erişimine açık ve çeşitliliği barındıran bir hale getirmek, yönetimlerin temel sorumluluklarından biridir.

Tiyatronun önüne engeller koyanlara karşı sesimizi yükseltelim

Sanatın halkla buluşmasını engelleyenlere izin vermeyelim! Tıpkı iyi ve güzel yaşam hakkımızı elimizden alanlara izin vermeyeceğimiz gibi…

Tiyatro, toplumun hafızasını canlı tutan, bizi bir arada tutan değerleri pekiştiren güçlü bir araçtır. Perdeler açıldığında ve koltuklar dolduğunda, birlikte inşa ettiğimiz bu değerler yaşamaya devam edecektir. Birlikte üreterek, aydınlık bir geleceği hep birlikte inşa edeceğiz.

Sahne Bizim, Gelecek Bizim!

Gelin, hep birlikte tiyatronun bu dönüştürücü gücünü kucaklayalım, sahnelerde buluşalım ve hikâyelerimizi paylaşarak daha adil, daha özgür bir toplum için birlikte adım atalım.

Tiyatronun Nabzı Seyircinin Alkışında Atar!

27 Mart Dünya Tiyatro Günü’nde ve yılın her gününde: Tiyatronun yaşaması, hikâyelerimizin devam etmesi için sizleri tiyatro salonlarına bekliyoruz.

Yeniden Birlikte Olma Zamanı! Çünkü tiyatro, seyircisiyle birlikte var! Ya hep beraber ya hiçbirimiz!